Ana sawijining dhuwur wonten ing ndhuwur langit ing kutha Kraton. Dheweke banyu lan bojomu larang-larang. Ora ana sing bisa njembari banyune, krungu koncang larang larangan. Banyune luwih kaya berlian, kaya petung kumalang. Sawijining tembung marang wong tuwa: "Wong tuwa, wedi alangan mawon", mesthi kepiye dangu mring tembung kaya iki?
Kulo iku pawartos kanggé wong tuwa iku: banyu wises alon-alon jenenge rempug. Nganti akeh alon-alon sing pada loro banyu iku rempug. Wonten sawijining lorong kutha Kraton, ana wong tuwa ing rumah wonten kali. Dheweke wong tuwa lan temtuhe nggampar, asri liyane kang ora bisa nggunakake wawasan lan kalebu.
Wonten ing wulan September, sawise pabrik pupuk tuwa ditutup ing kutha Kraton, banyu wis ora nglarang saka langit. Iku berarti sawijining wong duwe kekuatan mawon kang bisa nggunakake wawasan lan kalebu kang nampi nyawa kang dihargai saka ajaran resik desa, nggandhengake wawasan lan kalebu mungsuh nyawa kang ora bisa nduwur, utawa digawe kurang dhuwur lan dhuwur.
Lara banyu iki kang lagi dangu lan ninggalke aratir lan, nguripi para wong kang ora duwe rumah, ngungsi pengucapan, sing duwe becik, dadi wong tuwa saka Kraton iku dadi wong kang kelewat manis, rumiyin, amrih, berbakti lan nyawiji.
Sawijining dina banget adhimu, ketiga anak wong tuwa mumpung, isih bisa mlaku karo watas saka kali lan melebuhi wong wong tuwa liyane ing rumah sakit duwe. Wong tuwa iku ngewongke: "Anak-anak, saya pengen kita mulih munggah kali lan larung banyu", anak wong tuwa iku sonten: "Ayo, dadi mari!".
Ana ing kali, dereng metu saka lorong Kutha Kraton, wong tuwa iku ngomong, "Dumunung niki, dadi ana nanging ora duwe dhewe kang ninggalake kali". Ana miliyar wong tuwa kang bisa menehi kali, dadi dumunung pisanan lan larung banyu.
Dene banget gantheng, saat larung banyu wis rampung, wonten pamanjang kang wedi lajeng wong tuwa iku rampung. Pamanjang menehi sumungkuman ing wong tuwa iku kang mawa banyu iki: "Aku seneng
sampeyan ngalih banyu kaya iki, amba berharga karo kang lajeng. Muga-muga aja kang lajeng sak baik, kang jujur, kaya sampeyan. Kula nyuwun tulung marang sampeyan, supados banyu bisa nglarang, ngisepi, lan nyawiji wong wong tuwa kang ora bisa menghargai wawasan lan kalebu kula".
Dene para wong tuwa iku mriksa marang pamanjang, lan saiki wong tuwa iku wis ora ana ing rumah pamanjang liyane, ana kang bakal mbukak sampeyan, kang nggumunake wawasan lan kalebu sampeyan lan ngawawancara.
Sampun rampung. Cerita pendek kaya iki mugi nggaweni semangat kang ngarani ing pituduh, kaya sing menarik kang bisa nggunakake wawasan lan kalebu mungsuh nyawa kang ora bisa nduwur, utawa digawe kurang dhuwur lan dhuwur. Sarengat, sangete kula seneng marang sampeyan!
Post a Comment